Het is over het algemeen onverstandig om zelf ontslag te nemen of in te stemmen met ontslag tijdens ziekte, omdat UWV in dat geval vaak geen uitkering toekent. Reden hiervoor is het feit dat de persoon in kwestie zich schuldig maakt aan de zogeheten benadelingshandeling die je kunt terugvinden in artikel 45 Ziektewet. Toch komt het geregeld voor dat mensen er tijdens een periode van ziekte (lees: arbeidsongeschiktheid) bewust of onbewust voor kiezen om ontslag te nemen of in te stemmen met ontslag en vervolgens van UWV te horen krijgen dat ze geen Ziektewetuitkering kunnen krijgen. Vervelend, maar op grond van artikel 45 Ziektewet juridisch verdedigbaar.

Duur maatregel

Veel mensen vragen zich af hoelang UWV de uitkering mag weigeren. De Centrale Raad van Beroep – de hoogste rechtbank voor sociale zekerheidskwesties – heeft deze vraag onlangs beantwoord. Hij stelt dat de weigering door UWV zich moet beperken tot de einddatum van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Na de einddatum moet je aansprak kunnen maken op een Ziektewetuitkering. UWV mag de uitkering dus niet langer weigeren dan de periode waarin iemand recht heeft op loondoorbetaling van zijn of haar werkgever.

De Raad onderbouwt zijn oordeel door te verwijzen naar artikel 2, eerste lid, sub d en artikel 2, zesde lid, van het Maatregelenbesluit socialezekerheidswetten waar het volgende is opgenomen: “Een blijvend gehele weigering van de uitkering bij verplichtingen uit de vierde categorie, bedoeld in artikel 7, tenzij het niet nakomen van de verplichting de belanghebbende niet in overwegende mate kan worden verweten, in welk geval onderdeel c van toepassing is; […] Voor de toepassing van het eerste lid, onderdeel d, wordt bij overtreding van de verplichting, bedoeld in artikel 45, eerste lid, onderdeel j, van de ZW, onder «blijvend» verstaan: voor de duur dat de verzekerde aanspraak op loon zou kunnen doen gelden.”

Financiële problemen leiden niet snel tot ander oordeel

Dat het weigeren van een Ziektewetuitkering als gevolg van een benadelingshandeling iemand financieel hard raakt is niet snel een reden voor de aanwezigheid van ‘een dringende reden’ om anders te besluiten. Met andere woorden: UWV hoeft niet tot een ander oordeel te komen omdat je door het weigeren van de uitkering financieel in de problemen komt. Dit is vervelend gezegd jouw probleem. De Raad maakt dat duidelijk in deze uitspraak (rechtsoverweging 4.7): “Appellant heeft daarnaast gesteld dat de opgelegde maatregel hem onevenredig zwaar treft en voor hem vergaande financiële gevolgen heeft. De Raad vat dit op als een beroep op de aanwezigheid van een dringende reden, als bedoeld in artikel 45, vierde lid, van de ZW. Wat appellant in dit verband heeft aangevoerd leidt niet tot het oordeel dat sprake is van een dringende reden op grond waarvan het UWV geheel of gedeeltelijk van het opleggen van een maatregel had behoren af te zien”.

Tip

Ben je ziek en denk je aan ontslag of heeft jouw werkgever je een VSO aangeboden? Laat je dan goed informeren en raadpleeg een deskundige op het gebied van arbeidsrecht. Neem niet zomaar ontslag en stem niet in met ontslag door een VSO. Ook al zegt je werkgever dat je geen risico loopt. Dat loop je wel degelijk en als het misgaat zijn de gevolgen voor jou en niet voor je werkgever. Ik maak dit helaas geregeld mee. UWV kan je zoals je nu weet een uitkering weigeren als gevolg van een benadelingshandeling en het maakt daarbij niet uit of je dit wel of niet wist. Onderschat dit niet. UWV kijkt puur naar de juridische kant van het verhaal en die pakt doorgaans slecht uit voor aanvragers van een Ziektewetuitkering na ontslag tijdens ziekte. Bezint eer ge begint.