De 58-jarige Gert-Jan van Duren – die lijdt aan een ernstige vorm van ME/CVS – heeft in hoger beroep van UWV gewonnen. De Centrale Raad van Beroep heeft onlangs geoordeeld dat UWV de ernstig zieke man niet had mogen weigeren voor een vervroegde IVA-uitkering die hij aanvroeg vanwege volledige en duurzame arbeidsongeschiktheid. UWV hield gedurende de primaire beoordeling en herbeoordeling in bezwaar nogal rigide vast aan het standpunt dat er nog behandelmogelijkheden zouden zijn waardoor de kans op herstel of toename van de belastbaarheid niet uitgesloten was. De Centrale Raad is van mening dat UWV onvoldoende heeft onderbouwd waarom van Duren geen recht zou hebben gehad op vervroegde toelating tot de IVA. De kwestie kreeg vorig jaar veel (media)aandacht nadat van Duren door een Wensambulance naar de rechtbank werd gebracht om de behandeling van zijn zaak bij te wonen.

Casus

In deze zaak draait het om de aanvraag van een vervroegde IVA-uitkering wegens duurzame en volledige arbeidsongeschiktheid. De belanghebbende is de 58-jarige IT’er van Duren die sinds enkele jaren lijdt aan een ernstige vorm van ME/CVS. Hij is doorlopend uitgeput en gevoelig voor alles, zo kan hij bijv. geen licht en geluid verdragen. Op advies van de bedrijfsarts dient hij bij UWV een aanvraag in voor een vervroegde IVA-uitkering. Dit is – op grond van artikel 23, lid 6 Wet WIA – mogelijk tot de 68e ziekteweek mits er geen zicht meer is op herstel of toename van de belastbaarheid. UWV beoordeelt dan of er eerder dan bij de gebruikelijke 104 weken een IVA-uitkering moet worden toegewezen. In het geval van van Duren weigert UWV. UWV stelt – conform de strenge regels die gelden voor de IVA – dat er nog behandelopties zijn en dat herstel niet uitgesloten is ondanks dat meerdere artsen en specialisten dit tegenspreken en behandelingen weinig uithalen.

Van Duren start een bezwaarprocedure maar wordt in het ongelijk gesteld. Ook een beroepsprocedure bij de Almelose bestuursrechter haalt niks uit. Hij wordt wederom in het ongelijk gesteld. Bij de Centrale Raad van Beroep – de hoogste rechtbank voor procedures m.b.t. sociale zekerheid – is het wel raak. De rechter stelt hem in het gelijk waardoor hij met terugwerkende kracht recht heeft op een vervroegde IVA-uitkering. Volgens de Centrale Raad heeft UWV onvoldoende onderbouwd dat er op de datum in geding nog geen aanspraak bestond op een IVA-uitkering. Ook had de verzekeringsarts Bezwaar en Beroep van UWV aan moeten nemen dat – op grond van alle beschikbare stukken en beoordelingen – herstel van de belastbaarheid van van Duren op dat moment was uitgesloten. Wat maakt dat hij al eerder dan na 104 weken recht had op een IVA-status.

Van Duren spreekt in de media over een morele overwinning die hoop biedt voor andere patiënten die ook geen zicht hebben op herstel.

ME/CVS

ME/CVS – een niet-aangeboren, chronische en complexe multisysteemziekte – vormt al jaren een probleem met betrekking tot de WIA. Er is volgens patiënten maar ook volgens professionals sprake van willekeur bij het beoordelen van het ziektebeeld en aan te nemen beperkingen door verzekeringsartsen bij UWV. Zo komt het meer dan eens voor dat mensen met behoorlijke en soms ernstige beperkingen niet (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt worden verklaard en volgens UWV gewoon 40 uur per week kunnen werken. Ook ik kom deze gevallen tegen in mijn praktijk.

Volgens een schatting zijn er in Nederland zo’n 30 tot 40.000 duizend mensen die aan deze aandoening lijden, het gaat hierbij voornamelijk om vrouwen. Patiënten ervaren klachten die gerelateerd zijn aan immunologische, neurologische en cognitieve stoornissen zoals extreme vermoeidheid, vergeetachtigheid, aangezichtspijn, slaapproblemen, krachtverlies en verergering van klachten na geringe inspanning. Rust nemen helpt hen niet. Volgens de ME/CVS Stichting Nederland is de oorzaak van ME/CVS nog onbekend, maar zou de aandoening in veel gevallen getriggerd kunnen zijn door een infectie of een andere voorafgaande gebeurtenis.

Uitspraak: ECLI:NL:CRVB:2022:1010