Een officemanager van verfproducent Maral Coatings die over haar medische omstandigheden loog tegen de bedrijfsarts en haar werkgever, niet meewerkte aan haar re-integratie maar ondertussen wel via Facebook bingo’s organiseerde en presenteerde is terecht op staande voet ontslagen. Dit is de conclusie van de kantonrechter van de rechtbank Noord-Nederland. De vrouw is niet alleen haar baan kwijt, ook krijgt ze geen transitievergoeding, geen WW-uitkering en mag ze haar werkgever een gefixeerde schadevergoeding van zo’n 3600 euro betalen.

Situatie

Begin dit jaar valt de officemanager uit met knieklachten. De bedrijfsarts oordeelt dat ze begin februari weer kan starten met haar werk met zo’n 2-3 uur per keer. De werkneemster geeft aan dit niet van plan te zijn, want volgens haar is het advies van de bedrijfsarts maar een advies en is ze niet in staat tot werkhervatting. De bedrijfsarts concludeert enkele weken later – na een telefonisch consult – dat de vrouw op basis van de huidige omstandigheden nog niet tot re-integratie in staat is wegens haar beperkingen. Weer enkele weken later geeft de bedrijfsarts aan dat er gere-integreerd kan worden maar ook dat er iets gedaan moet worden aan de eenzijdig gemelde verstoorde arbeidsrelatie.

Online bingo’s op Facebook

Op 16 maart komt de werkgever – bij het opstarten van de werk-pc van de officemanager – er achter dat zij sinds haar ziekmelding behoorlijk actief is met een commerciële Facebookpagina en het organiseren van (illegale) online bingo’s via dit platform. Op haar werk-pc verschijnen op die dag namelijk eindeloos pop-up berichten van Facebook waardoor de werkgever onderzoek is gaan doen naar deze berichten en activiteiten. Duidelijk wordt dat de vrouw behoorlijk actief is op dit platform met haar commerciële activiteiten. Ze is net even te actief voor iemand die overduidelijk stelt dat ze “helemaal niets meer kan”, “de hele dag op de bank ligt” en “stoned is van de medicatie”.

De werkgever nodigt de werkneemster vervolgens op 18 maart uit voor een gesprek op de dag erna, maar de vrouw geeft aan dat het – mede vanwege haar medicijngebruik – niet mogelijk is om naar kantoor te komen om een gesprek te voeren. Diezelfde dag presenteert de vrouw echter om 13:47 en 17:19 een online bingo. Voor de werkgever is de maat vol en hij ontslaat haar diezelfde dag op staande voet. De werkgever geeft hierbij o.a. aan dat de vrouw niet alleen hem maar ook de bedrijfsarts heeft voorgelogen over haar situatie en mogelijkheden. Het bedrijf voelt zich besodemieterd en beschouwt het handelen van de werkneemster als onacceptabel. Ook vordert het bedrijf een gefixeerde schadevergoeding van zo’n 3600 euro die het direct verrekend.

Rechtszaak

De vrouw is het niet eens met haar ontslag op staande voet en stapt naar de kantonrechter. Ze eist dat ze na herstel weer toegelaten wordt tot haar werkplek en vordert loondoorbetaling vanaf de dag van het ontslag. Ook eist ze dat de door haar werkgever verrekende gefixeerde schadevergoeding moet worden terugbetaald. Volgens haar is er namelijk geen sprake van een dringende reden voor het ontslag op staande voet. Deze maatregel acht zij dan ook disproportioneel. Ook betwist ze dat ze haar werkgever en de bedrijfsarts heeft voorgelogen over haar medische omstandigheden. Ze eist dan ook een billijke vergoeding van 40.000 euro mocht ze geen aanspraak maken op vernietiging van het ontslag. Volgens haar speelt een opzegverbod wegens ziekte mee die het bedrag van 40k moet rechtvaardigen. Tot slot betwist ze dat het ontslag onverwijld is gegeven.

De werkgever verweert zich door te stellen dat het ontslag op staande voet terecht en onverwijld is gegeven. Ze heeft immers gelogen over haar mogelijkheden om op 19 maart in gesprek te gaan terwijl ze die dag wel in staat was om ‘monter, alert, zeer geconcentreerd en zonder enig spoor van ondraaglijke pijn en het verminderde vermogen zaken tot zich te nemen’ – zo bleek uit de aangetroffen videobeelden op Facebook – twee bingo’s te presenteren. Zij zou dus in staat geweest moeten zijn om in gesprek te gaan. De acute beëindiging van de arbeidsovereenkomst is volgens het bedrijf dan ook het gevolg van het ernstig verwijtbaar handelen van de vrouw.

Oordeel kantonrechter

De kantonrechter oordeelt dat de vrouw als gevolg van een dringende reden – en in dit geval ook wegens ernstige verwijtbaarheid – terecht op staande voet is ontslagen en wijst o.a. de eis voor toelating tot de werkplek na herstel en de billijke vergoeding af. Ook maakt de voormalig officemanager geen aanspraak op een transitievergoeding en blijft de gefixeerde schadevergoeding in stand. Het ontslag op staande voet is volgens de rechter wel degelijk onverwijld gegeven op 19 maart 2021.

De kantonrechter motiveert zijn oordeel door aan te geven dat de vrouw veel meer kon dan ze tegenover haar werkgever en bedrijfsarts heeft verklaard. Dit was volgens hem op te maken uit de filmpjes die als bewijs in deze zaak werden aangevoerd. Ook stelt de kantonrechter dat de vrouw tijdens de – vanwege de covidomstandigheden – telefonische consulten met de bedrijfsarts een extra verplichting had om haar gezondheidstoestand zo volledig en waarheidsgetrouw naar voren te brengen.

 Uitspraak: ECLI:NL:RBNNE:2021:3579