Een 48-jarige verkoopster van parfumwinkel ICI Paris is als gevolg van het stelen van vijf flesjes parfum niet alleen haar baan kwijt, ze moet haar voormalig werkgever ook ruim 3000 euro schadevergoeding betalen. De vrouw die al 15 jaar bij het bedrijf werkte liep tijdens een controle door de assistent-filiaalmanager tegen de lamp. De spullen had zij in haar tas en jas verstopt.
Standpunt voormalig werknemer
Als gevolg van de diefstal wordt ze direct (onverwijld) op staande voet ontslagen. Deze maatregel vindt de vrouw echter te ver gaan. Ze stelt dat ze al die jaren goed heeft gefunctioneerd en om persoonlijke redenen één misstap heeft begaan en hier spijt van heeft. Ze vraagt daarom aan de kantonrechter in Alkmaar het ontslag te vernietigen en haar voormalig werkgever te sommeren het achterstallige loon te betalen. Verder stelt de vrouw dat ze nog niet is hersteld van een in 2016 opgelopen burn-out en dus ziek is en om die reden niet ontslagen kan worden. Tot slot vreest de vrouw dat het vinden van een nieuwe baan erg moeilijk gaat worden, gezien het feit dat ze geregistreerd zal worden in het frauderegister (FAD). Mocht de rechter het ontslag wel in stand houden, dan eist ze naast een transitievergoeding ook een billijke vergoeding.
Standpunt werkgever
Werkgever A.S. Watson, waar ICI Paris onder valt, stelt dat diefstal in het bedrijf niet wordt geaccepteerd en dat de vrouw op de hoogte zou zijn van de regels. Ook is er geen sprake meer van ziekte of re-integratie. Gezien het feit dat de vrouw verwijtbaar is voor haar eigen ontslag ziet het bedrijf geen reden om een transitievergoeding te betalen. Wel eist de voormalig werkgever van de vrouw een gefixeerde schadevergoeding.
Oordeel kantonrechter
Volgens de kantonrechter is het ontslag op staande voet terecht. Hij oordeelt dat het wegnemen van twee testers en drie flessen parfum zo ernstig is dat dit een ontslag op staande voet rechtvaardigt. Daarbij is ook van belang dat de drie weggenomen flessen parfum, die voor de verkoop bedoeld zijn, een hoge verkoopprijs hebben (107,95 euro en 145,25 euro). De persoonlijke omstandigheden van de vrouw wegen in deze zaak niet op tegen de aard en de ernst van het voorval. Dat de vrouw niet makkelijk aan een nieuwe baan zal komen en dat ze spijt heeft maken niet dat van de werkgever verlangd kan worden dat hij de vrouw weer in dienst neemt. Omdat ze door haar eigen toedoen op staande voet is ontslagen kan ze geen beroep doen op een transitievergoeding. De rechter veegt deze eis dus van tafel.
A.S. Watson doet met betrekking tot de gefixeerde schadevergoeding succesvol een beroep op artikel 7:677 lid 2 BW. Deze tamelijk onbekende schadevergoeding dient door een ontslagen werknemer aan een werknemer betaald te worden als hij of zij hem als gevolg van opzet of schuld een dringende reden heeft gegeven om de arbeidsovereenkomst per direct te beëindigen. Alles bij elkaar maakt dat de vrouw niet alleen haar baan kwijt is maar dat ze ook zo’n 3000 euro schadevergoeding aan haar voormalig werkgever moet betalen evenals een vergoeding voor de gemaakte juridische kosten. Omdat de vrouw verwijtbaar werkloos is geworden zij geen beroep doen op een WW-uitkering. Haar rest de mogelijkheid om een bijstandsuitkering aan te vragen.
Uitspraak: ECLI:NL:RBNHO:2020:8573